Primaire schuldeisers hebben sleutel voor doorbraak van Sociaal Incasseren

Laten we het maar gewoon zeggen: Sociaal Incasseren is vastgelopen. Het is een mooi ideaal, maar we blijven hangen in goedbedoelde intenties en gefragmenteerde initiatieven. Natuurlijk zijn er voorbeelden van bedrijven die forse stappen zetten. Maar om een echte doorbraak te bereiken is er meer nodig. De sleutel ligt ons inziens bij de primaire schuldeiser. Juist daar onttrekken nog te vaak korte termijn financiële doelen het zicht op lange termijn voordelen van Sociaal Incasseren. Dit speelt vooral als incasso als een kostenpost wordt gezien. Want topmanagement ziet incasso vaak nog als een noodzakelijk kwaad, en niet als integraal onderdeel van het primaire proces.

Het roept de vraag op verantwoordelijk primaire schuldeisers zich voelen voor het maatschappelijke schuldenprobleem? Welke bijdrage zijn ze bereid te leveren? En welke rol kan Sociaal Incasso daarbij spelen? Hoe brengen zij dat, samen met hun incassopartners, in de praktijk? En de cruciale vraag: willen we een ‘coalition of the talking’, een ‘coalition of the willing’ of een ‘coalition of the doing’? We hopen het laatste, maar daar zijn we helaas nog niet.